“Gdy słyszę, jak ludzie mówią, że to ich zainspirowało, czuję, że cała moja ciężka praca, przelany pot, wszystkie te pobudki o trzeciej nad ranem, że wszystko to miało sens. “
Dlaczego Kobe był i zawsze będzie mi tak bliski?
Każdy kto mnie zna wie, że koszykówka towarzyszy mi od dziecka i kroczyć będzie razem ze mną już zawsze. Dzisiaj jestem po drugiej stronie parkietu dumna, że mogę całe swoje życie poświęcić sportowym wyzwaniom. Jest to moja miłość, pasja, praca i sposób na życie. A wszystko zaczęło się od koszykówki… i do końca moich dni ta dyscyplina będzie najbliższa mojemu sercu. Kobe Bryant był moim idolem od początku mojej przygody z koszykówką. Jedynym, największym i najprawdziwszym. Tuż obok niego stał Magic Johnson, Shaquille O’Neal, Kareem Abdul Jabbar i Phil Jackson. Jak łatwo można się domyślić jestem z tych, którzy kochają TEAM Lakers i to również się nie zmieni. Kobe to ktoś, kto kochał tę dyscyplinę jak nikt inny. Ktoś, kto dał od siebie tej dyscyplinie więcej niż ktokolwiek inny. Jest dla mnie wzorem. Autorytetem, do którego nawiązuje ucząc moich zawodników – “im więcej chcesz od swojej dyscypliny, tym więcej musisz jej dać od siebie”. Tej zasady nie uda się przeskoczyć, a on jest tego przykładem. Co w nim uwielbiam? Pewność siebie w każdym tego słowa znaczeniu i tą bezgraniczną koncentrację na koszykówce i rozwoju. Potrafi poświęcić wszystko dla tej jedynej – DROGIEJ KOSZYKÓWKI. Piszę w czasie teraźniejszym, dlatego że to wszystko dał tu i teraz dla innych. Zawsze będzie wzorem, który uczy tych, którzy naprawdę pokochają swoją dyscyplinę nad życie. Dla mnie jest idolem od zawsze, a dla wielu od teraz. Ale to jest piękne. Pomimo tej wielkiej tragedii i tylu przeciwników, których miał na swojej drodze – teraz wszyscy widzą to, co on chciał, aby widzieli. Kobe napisał w swojej książce ‘Mentalność Mamby’: “ Tak, koszykówka zaprowadziła mnie wszędzie. A teraz ja zamierzam zaprowadzić ją wszędzie ze sobą”. Myślę, że właśnie teraz zaprowadził ją tutaj na ziemii wszędzie i poszedł dalej… bo dla niego świat nie kończy się tutaj… Charles Barkley powiedział, że jedynie Bóg może powstrzymać Kobe Bryanta – teraz widzimy, że jednak nie. On wciąż tu jest… na hali w Staples Center, w naszych wspomnieniach i w tym wszystkim, czego nas nauczył.
Kobe Bryant i “Mentalność Mamby”:
“Jeśli chodzi o koszykówkę, nie bałem się niczego.”
“To, że wcześnie zaczynałem, pomagało mi zachować równowagę pomiędzy życiem i koszykówką.”
“Jedynym sposobem na ogarnięcie wszystkiego, co działo się na parkiecie, na to, żeby mieć świadomość najdrobniejszych rozgrywających się tam szczegółów, było zadbanie o to, by mój umysł robił to również wtedy , kiedy znajdowałem się poza parkietem i koncentrowałem sie na wszystkich szczegółach swojego codziennego życia…wciąż polepszałem swoją zdolność koncentracji.”
“Nie pracowałem tylko nad ciałem – trenowałem również swój umysł.”
“Moje przygotowanie mentalne było uzależnione od tego, jak potrafiłem pokierować swoim umysłem. Wszystko zaczyna się od samoświadomości”
“Nie da się osiągnąć wielkości, podążając prostą drogą.”
“Wsłuchiwałem się w swoje ciało i pozwalałem mu nadawać ton mojej rozgrzewce, bo zawsze trzeba było dokonywać jakiś zmian.”
“Analizowanie filmów stało się procesem wyobrażania sobie alternetyw, ustawień, opcji, detali, które sprawiały, że pewne akcje były skuteczne, a inne nie.”
“Ćwiczyłem do znudzenia swoją pamięć mięśniową.”
“Jest coś magicznego w przebywaniu w wielkiej hali, kiedy nie ma tam nikogo innego. Mentalnie byłem w stanie zapamiętać panujący tu wcześniej spokój i utrzymać go przy sobie.”
“Zawsze uznawałem, że wolę zaryzykować upokorzenie teraz, niż zostać upokorzonym później…”
“Chwile po meczu są równie ważne jak przygotowania.”
“Mój rytuał z czasem się zmieniał, ale podejście pozostawało takie samo.”
“Phil Jackson potrafił bez prowadzenia wykładów nauczać , jak ważne jest bycie drużyną. Potrafił sprawić, że chłopcy rozumieli, na czym polega energia, płynność i medytacja.”
“…Niezależnie od tego, co się wydarzy, ludzie albo będą, albo nie będą Cię lubić. A zatem musisz być sobą i pozwolić im lubić albo nie lubić cię za to, kim naprawdę jesteś.”
“Wykorzystuję okazję, żeby pogłębić świadomość tego, co dzieje się wokół mnie , żeby być świadomym otaczających mnie kolegów z drużyny, kosza znajdującego się przede mną, kosza znajdującego się za mną i wszystkich innych dźwięków i przedmiotów. Na tym polega pełna koncentracja i pełne zrozumienie hali.”
“Kiedy do drużyny dołączył Phil Jackson, zacząłem rozumieć, jak ważny jest mój osobisty proces medytacji. Od tego momentu zacząłem kłaść na to jeszcze większy nacisk.”
“Kiedy łapałem kontuzje nigdy tego nie rozstrząsałem. Nigdy nie pozwoliłem sobie na to, żeby do mojej głowy wkradły się strach albo wątpliwości.”
“[Emocje] Byłem ich świadom na tyle, żeby się na nowo skalibrować i przywrócić spokój, który panował we mnie przedtem. Na szczęście radziłem sobie z tym lepiej od innych i okazało się to absolutnie kluczowe.”
“To, co różni największych koszykarzy od koszykarzy wybitnych, to umiejętność samooceny, diagnozowania swoich słabości i zamieniania ich w siłę.”
“Koszykówka dała mi wszystko.”
Ty dałeś wszystko koszykówce. Dziękuję.
